djöf...helv...ands...

Eftir mikla átveislu í anda Helga Hafsteins skundaði ég í Reykjavíkina til þess að nota tækifærið og mála yfir vegggjakrot óprúttinna aðila í 101. Veggurinn á Þórsgötunni þykir einhverra hluta vegna hinn ákjósanlegasti kostur fyrir veggjakrotara sem ég kalla pláguna. Ég er búin að vera að svara fyrir mig í allt sumar með því að spreyja hvítu yfir spreyið þeirra þannig að upphófst einhvers konar stríð á milli mín og plágunnar, þeir spreyjuðu og ég var mætt samdægurs með hvíta brúsann.

Í gær sá ég svo mér leik á borði og ákvað að mála yfir hvíta spreyið með litnum sem er á veggnum svona til þess að kóróna sigur minn. Ég var að til klulkkan hálftólf og fór í háttinn með bros á vör. Þegar ég svo vaknaði í morgun blasti við mér ófögur sjón, hlevítis plágurnar höfðu verið að verki og í þetta skiptið stærra en áður

BERJUMST GEGN KYNREMBU!!!

Oj barasta, ég var að verða of sein í vinnuna og gat ekki spreyjað yfir þetta en mun að sjálfsögðu gera það um LEIÐ og ég kem heim og mála svo yfir þetta um LEIÐ og spreyið er þornað.

Þetta er óþolandi, er að spá í að vaka í alla nótt og fylgjast með hverjir eru þarna að verki...

hasta la vista
Lafa spæjó