mánudagur, nóvember 29, 2004

For crying out loud

Fyrr ma nu vera aldeilis graedgin i mer. Eins og thid dyggu lesendur thessarar annars litlausu sidu sem eg thykist halda uppi, tha er Thakkagjordardagurinn upprunninn og jolaandinn faerst yfir i kjolfarid. Eg var thess heidurs adnjotandi ad vera gestur Windmiller fjolskyldunnar thar sem hattsettur tannlaeknir og dosent i listasogu eru hofud fjolskyldunnar, og matti thvi ekki buast vid neinu odru en finasta vini og kraesingum.

Um 14:00 maetum vid Erla a stadinn, glorhungradar eftir ad hafa tekid upp hollywood-dietinn deginum adur, nakvaemlega ekkert ma borda og ef thu villist af leid tha er gripid i plan B, ad saekja matinn og skila honum. Thad fyrsta sem vid sjaum er reyktur islenskur lax, ostar og snakk. Vid possum okkur ad na staedi fyrir framan matinn og byrjum ad hama, hama og hama i okkur.

Eftir goda stund er svo komid ad adalrettinum. Kalkunn a la kaninn, sem getur ekki verid laus vid stera og annad sem gerir svona fugla stora, thvi ad thetta var ekkert sma ferliki. Asamt fjortiu kiloa fuglinum er svo hefdin ad borda kartoflumus, sodid graenmeti med ollum heimsins ostategundum, salat og "jelly" med theyttum rjoma (minnir oneitanlega a thattinn i friends thegar Rachel var ad elda og thad vantadi eina bladsidu i uppskriftarbokina)...

Svo var lokins komid ad eftirrettunum. Ummmm tharna var sko eitthvad fyrir Lofuna, sem var buin ad svelta sig i taepa tvo daga, bara svona til ad vera viss ad eiga no plass i mallakutnum. Eg aetladi svona ad hafa hemil a mer, og fa mer bara eina tegund af eftirretti. En eg aetladi sko ad passa mig ad fa mer nog svo eg thyrfti ekki ad fara i adra ferd (dont wanna be that girl, u see). Eg sa thennan lika dyrindis eftirrett, ummm hugsadi eg. Fyrsta lagid er sukkuladi, svo er thad banani, karmella og theyttur rjomi. Ummmm. Eg fylli skalina af thessum girnilega dularfulla retti og geng ad bordinu. Fekk nokkur asnalegt komment a leidinni, "sure u got enough?" ahh fokk it huxadi eg, a aldrei eftir ad sja thetta vaemna lid aftur. Svo byrja eg ad borda og.... OOOOJJJJ thetta er eitthvad gums... oj graskera hvad? Eg er ad borda fokking grasker! (sem er btw vidbjodur) Shit, hvad geri eg nu. Full skal af einhverju sem eg get ekki huxad mer ad borda. Ekki get eg hent thessum vidbjodi eftir raeduna um hvad bornin i Afriku eigi ekkert ad borda. Til ad gera langa sogu stutta thurfti eg ad laedast medfram veggjum med bros a vor og finna ruslatunnu, henda gumsinu i hana og na ad fela thad einhvernveginn.

Eftir thessa oheppni eins og eg kys ad kalla thad, tha var haldid heim a leid i Sex and the City marathon, thar sem min eina huggun var Carry, en fyrir ykkur sem ekki vitid tha er hun er oheppnari i astum en eg i matarbodum.

Ad svo sogdu fer eg ad kalla thetta gott. Amma og Olof eru maettar a svaedid med kreditkort ad vopni ef ske kynni ad debetkortid klikki. Gaman ad fa thaer i heimsokn, serstaklega anaegjulegt fyrir ameriskan efnahag.

Enda thetta med vel voldum ordum, we icelanders are shop-aholics

Engin ummæli: