Æm not jor bojfrend æm jor hómí...

Long time no see frændur og frænkur til sjávar og sveita. Lafan hefur bara verið bissý undanfarið og vanrækt sína uppáhaldsiðju, þ.e.a.s. að blogga. En frá því að þið skilduð við mig síðast þá hefur ýmislegt gerst. T.d. er ég komin inn í næstum allt upp í Vísi og er ég meira að segja komin það mikið inn í hlutina að það er bráðum hægt að kenna mér um milljarða krónu tapið þarna um daginn... spurning um að koma sér úr landi sem fyrst....

En svo hefur líka súperstækerinn tekið upp skóna að nýju eftir að Andrea, bestasta kanavinkona mín, grátbað mig um að koma á æfingu á föstudaginn og spila á laugardaginn. Ég lét nú ekki segja mér það tvisvar, enda hef ég verið hálfeiðarlaus síðan í júní og eiginlega ekkert vitað hvað ég eigi af mér að gera á eftirmiðdögum. En ég var sett beint inn í byrjunarliðið í bikarleiknum á móti stjörnunni (say no more..) drullaði aðeins á bitann, kallaði dómarann kynþáttahata (dæmdi bara á Andi coz she´s black u know) og var svo tekin út af á 50 mínútu nær dauða en lífi! En það er skemmst frá því að segja að við töpuðum 3-2 í frekar skemmtilegum leik sem hefði getað farið á báða vegu með smá heppni. En stemningin í liðinu er mikil og gaman að vera "the underdog" og vita það að maður hafi engu að tapa, getur bara haft gaman af :)

Svo eftir leikinn á laugardaginn þá skellti ég mér upp í bústað til mömmu og pabba og fékk að smakka dýrindisbleikju sem pabbi gortaði sig af að hafa veitt deginum áður í Norðurá... minnti mig svoldið á myndina Big Fish þar sem allt snýst um veiði og að ná þeim stóra.

Eftir bústaðinn var skellt sér suður í skyndidjamm með Fjölnisgellum og færi ég Gebbu kærar þakkir fyrir skjót viðbrögð í að redda mér fötum og skutla mér á leiðarenda. Við fórum á Hressó og Hverfis og hittum mann og annan sem hægt var að hlægja af, enda jafnast ekkert á við gott laugardagsdjamm í Sódómu Reykjavík. Toppurinn á kvöldinu var samt Andrea Rowe að bera bossann á dansgólfinu og Tóti og Siggi (Rabba og Grétars bræður) sem skutluðu mér heim, jiiiiii næst verður það Skari bró sem skutlar manni heim... nei andskotinn hafi það, fer ekki að vera komið nóg. Núna fer ég að hætta þessu djamm standi. Edrú fram að versló, fo sjó.

Sunnudagur: Sofið út og notaður sem burðardýr á verðlaunaafhendingu upp í golfskála... don´t ask;)

Jæja farin að gera eitthvað gagn hérna, smell yas later.