jæja þá eru frænkurnar komnar og farnar... smá söknuður í hjartanu hjá væma kananum.. en það á allt eftir að lagast þegar kristjá og frú koma seinnipartinn í dag!!

en við skemmtum okkur ógisslega vel, versluðum, fórum út að borða, verlsuðum meira, borðuðum meira, fórum í partý og annað partý:) takk æðislega fyrir komuna stelpur... og muniði að vera mættar 12 maí í útsrkift!!

en svona til að létta aðeins á þessu, þá er ég með eina hrakfallabálkasögu af sjálfri mér..

en þannig er mál með vexti að ég var að verða sein að hitta kennarann minn í gær og var enginn bíll á svæðinu, ekkert hjól í kílómetra radíus og eina í stöðunni var að hlaupa upp í skóla og mæta sveitt og ógeðsleg, eða... FÁ LÁNAÐA LÍNUSKAUTA hjá félaga mínum!! Auðvitað féll ég kylliflöt fyrir línuskauta hugmyndinni, skellti þeim á bífurnar á mér og skundaði af stað. Ekki hafði ég alveg hugsað þetta til enda, hef ekki línuskautað síðan á planinu hjá ömmu í denn þegar Aníta náði að fótbrjóta sig og því er skemmts frá því að segja að ég brunaði af stað, algjörlega bremsulaus og þurfti að stoppa umferð í gríð og erg til þess að komast lífs af. Svo kemst ég loksnins á campus, segji öllum að drulla sér frá og þýt í gengum fjöldann, en svo kem ég að vörubíl á miðjum campus, fullan af hestaskít til að setja á túnið og til þess að gera langa sögu stutta þá endaði ég illa á bílnum og datt á hestaskíts-fullt túnið!!!

ég sem hélt að hrakfallabálkaskeið mitt væri á enda... huh!!

jæja verða að fara að henda efni í 15 bls ritgerð sem á að vera búin á morgun!!
verið hress, ekkert stress, bless!!