þriðjudagur, desember 02, 2003

SMÁ HUGLEIÐING FYRIR KANARASSGÖT EINS OG MIG...

Ég var ad velta því fyrir mér af hverju ég get lífsins ómögulega sagt V eda W á ensku... Ég veit ad þið sem hafið verið í kanalandinu vitið hvað ég a við... Það er ekkert lítið gert grín af mér (eða segir maður að gera grín að...) já hanyways þá fer ég alltaf i kerfi þegar ég þarf ad segja t.d. very eda Wisconsin eða eitthvað álíka. Ég blæs einhvernveginn alltaf vaffið og engin skilur það sem ég er að reyna að babbla út úr mér. Svo er það annað vandamál... að tala í símann og vera að panta eitthvad, til dæmis pitsu eða tíma í klippingu, þá skilur mann enginn og ég fer öll í kerfi. Líka þegar ég fer út að borða þá læt ég alltaf einhvern annan panta fyrir mig því að ég fer bara í kerfi og roðna, haldiði að þetta sé eðlilegt (núna á að koma spurningamerki en þar sem ég er ekki eins mikið tölvunörd og sumir sem ég þekki og tók alls ekki eftir í Bach pikk tímum hjá Frímanni, þá hef ég bara ekki hugmynd hvar spurningamerkið er...)

Já, þetta er skrýtið líf, einn daginn vaknar maður bara upp og búmm, ég er búin að fatta hvernig á að setja íslenska stafi inn, about fokkin time, hehe

En jæja ekki skrifar þessi ritgerð sig sjálf, wish to hang but gotta go, das kanarassgat sem getur ekki beðið eftir ad get her whæt ass bakk tú Æsland

Engin ummæli: